Fijne feestdagen

Via deze weg willen wij iedereen die wij eventueel vergeten zijn een kaartje te sturen of persoonlijk fijne feestdagen te wensen een hele fijne kerst toewensen, met ietsjes minder sneeuw als het kan ;-) en voor volgende week een hele fijne jaarwisseling

Peter, Jolanda, Sanne en Lisa

Ik heb weer zicht ;-)

Afgelopen woensdag was het dan zover, mijn staaroperatie. Toch wel ietsiepietsie nerveus (hoezo ietsiepietsie.....) gingen we op weg naar het Ziekenhuis te Brunssum waar ik me om 13.10 uur mocht melden op de dagbehandeling.
Gelukkig een bekend gezicht dat ons daar op stond te wachten, de vrouw van een collega van Peter en dat scheelt toch wel ;-)

Het was allemaal wat verlaat en er zaten nog meer mensen te wachten tot ze geholpen zouden worden. Ik voelde me erg jong zo tussen al die 70 en 80 jarige mensen haha.
Eindelijk mocht ik dan in de "stoel" en werd ik voor de 1e keer gedruppeld met 3 verschillende soorten druppels. Ik mocht meteen blijven liggen want ik zou nog 3x gedruppeld worden voordat ik uiteindelijk pas de ok op mocht.
Om 15.00 uur was het dan zover....EINDELIJK of toch liever niet??? Maar goed, ik werd al naar de anesthesie gereden waar ik weer gedruppeld zou worden maar dan met een verdovende vloeistof. Degene die me de anesthesie zou zetten kwam niet lang erna binnen en dat was een gemenerik (die prik bedoel ik ;) haha) godzamme die deed toch wel goed pijn. Er werd nml. een spuit door het oog heen gestoken om achter mijn oog de verdoving in werking te stellen. Pfft. Maar het werkte wel, na 5 minuten kon mijn oog geen kant meer op ;-)
Eerst even kijken of de vorige patiënt al door de klapdeuren vertrokken was en daar werd ik de o.k. opgeschoven. Net lopende band werk.
Het geinige is dat je doordat je maar plaatselijk verdoofd bent, je gewoon alles meekrijgt wat er om je heen gebeurt. Gelukkig heb ik van de operatie zelf helemaal niets meegekregen. Je ziet wel wat vage vormen, maar voelen deed ik niets. Moest zelfs goed opletten, want de arts had het ook wel eens tegen mij !!!
Na een half uur mocht ik weer naar de hal waar Peter op me zat te wachten, helemaal ingezwachteld. leek wel een piraat ;)
Na een slokje te drinken zijn we naar de auto gelopen om de kinderen op te halen die door mijn schoonzusje opgevangen waren vanuit school. Die schrokken op zich wel van mijn ingepakte oog. Zelfs de hond kwam niet naar me toe!!!

Gelukkig heb ik vrij weinig pijn gehad, eigenlijk helemaal niet. Zo rond 19.00 uur kon ik zelfs mijn geopereerde oog weer openen, niet dat ik wat zag door al dat verband heen!

's Morgens mocht het kapje met het verband er weer af. Ik was wel benieuwd hoe het allemaal uit zou zien, maar het was vrij normaal, alleen mijn pupil was nog steeds vergroot, en wat kleine veegjes bloed, maar voor de rest "oogde" mijn oog normaal. Kon ook eigenlijk meteen heel helder zien, maar bij het opzetten van de bril begon het te draaien haha.
Ik ben dan ook naar Pearl gegaan om te vragen om in een van mijn brillen een vensterglas te zetten, maar dat werkte ook voor geen meter.
Dan maar zonder bril, maar ook dat is niet ideaal, want veraf zie ik dan super maar van dicht bij is het hopeloos.
Momenteel heb ik toch maar weer mijn "oude" brilletje opgezet. Het gaat in ieder geval een stuk beter dan gisteren dat scheelt. Ik kan tenminste weer wat lezen op het beeldscherm zonder dat ik er met m'n neus bovenop moet gaan hangen ;-)

18 januari mag ik terug op controlle, momenteel ben ik druk aan de gang met druppelen, druppelen en druppelen en ben ik vandaag gewoon weer gaan werken. Gisteren had ik me voor de zekerheid toch maar ziek gemeld. You never know!!

Dadelijk mijn ooglapje weer voor, zodat ik me tenminste niet kan bezeren vannacht, ziet erg intelligent uit haha

Update niet zo'n goed nieuws

Ten eerste wil ik via deze weg iedereen bedanken voor de lieve berichtjes via mijn blog en ook via Hyves (blog en hyves zijn gekoppeld ;-)), sms-jes, mailtjes en zelfs telefoontjes. Dit wordt heel erg gewaardeerd ;-)

Vandaag mocht ik terug naar het ziekenhuis. Er moest een lensmeting verricht worden en ik kreeg een gesprek met iemand van anesthesie. Dat gesprek stelde vrij weinig voor, kreeg een vragenlijst die ik moest doorlopen, of je ergens allergisch voor bent e.d. welke medicatie je gebruik en of je stil kunt blijven liggen ;-) Kan ik wel haha

De lensmeting had wat meer voeten in aarde. De "gewone" lensmeting kon bij mij niet uitgevoerd worden. De staar was al te dik hiervoor. Ik mocht naar een andere kamer gaan en daar zou een echo van mijn oog gemaakt worden. In plaats van op je buik tijdens een zwangerschap kreeg ik nou een zelfde soort gel in mijn oog gespoten. Eerst werd er gedruppeld om mijn oog een klein beetje te verdoven, daarna werd er een soort glazen kokertje in mijn oog geplaatst waarin de gel werd gespoten. Daarna werd met een echo-apparaat de echo gemaakt (en nee, ik ben niet zwanger haha), uiteraard aan beide ogen. Niet echt een pijnlijk iets maar wel een zeer vervelend iets. Het prikte behoorlijk. Heb er nu nog steeds een beetje last van.
Nu is het aftellen tot aan de 15e........

Niet zo'n leuk nieuws

Wil het toch hier ook even kwijt. Heb vandaag niet zo'n leuk nieuws gekregen in het ziekenhuis.
Ik loop al een tijdje een beetje wazig voor me uit te kijken, letterlijk bedoel ik dan. Ik zie met mijn linkeroog met bril evenveel als ik dat zie zonder bril. Erg vervelend, omdat je continue tegen een waas aan bent 't kijken, je krijgt er flinke hoofdpijn van omdat je rechteroog harder moet werken om het allemaal bij te trekken.
Maar goed, omdat onze oudste dochter ook aan de bril moest, heb ik meteen mijn klacht aan de assistent uitgelegd en gevraagd voor een afspraak. Die was dus vanmorgen.
Na een aantal testjes mocht ik me melden bij de oogarts herself. Ook zij keek weer naar mijn ogen en scheen met zo'n o zo irritant lichtje in mijn ogen. Echt goed verdragen kon ik dat niet. Maar het kwam er uiteindelijk op neer dat ik met mijn linkeroog nog maar voor 15% zie en ondanks dat ik nog veel te jong ben - ben vorige maand 40 geworden - behoor ik tot de 2% die op die leeftijd de oogziekte STAAR hebben. Mijn rechteroog is in principe nog goed, maar ook daar begint de staar al.
De enige optie is een operatie, ze maken dan een kleine incisie (sneetje) in mijn oog en verpulveren dan mijn troebele lens. Deze wordt er dan uitgezogen en de nieuwe lens wordt dan weer geplaatst. Al met al zou dit misschien een half uurtje in beslag nemen. Eerlijk gezegd ik ben doodsbenauwd. Ondanks de vele succesvolle operaties op dit gebied, zit aan alles een risico. Het zijn wel mijn ogen en daar heb ik er maar 2van!!!
Maar zo doorgaan kan ook niet. Op 15 december a.s. ga ik onder het mes en hopelijk zie ik daarna de wereld weer wat helderder!

Scoutifestatie 2010

Vanmorgen ging al vrij vroeg mijn wekker. Peter was al op, moest gaan werken ;-) en terwijl hij de hond ging uitlaten hoorde ik de regen tegen het rolluik slaan. Het zal toch niet waar zijn dat deze dag ook in het water gaat vallen!!!! Vorige week nml. hadden we familiedag van de Harmonie en ondanks dat het super gezellig was hebben we een bui gehad die van 's morgensvroeg tot 's middags geduurd heeft.

Maar goed, vandaag was de dag dat in Valkenburg in het bijzijn van heeeeeel veel scoutinggroepen gevierd werd dat Scouting Nederland de gezapige leefttijd van 100 heeft bereikt.
We zijn vanmorgen met de trein naar Valkenburg gereden. Hadden meer scouts in gedachten ;-) na station Valkenburg was de trein beduidend leger dan voorheen.
We mochten ons melden bij het Openlucht theater. Gelukkig had men bordjes geplaatst, ben niet zo'n ster in kaartlezen!!
Voordat de officiële opening plaatsvond stond er eerst een (carnavals)zot verkleed in een of ander kostum voor de menigte te dansen op "I like to move it move it", totdat alle groepen in het theater aanwezig waren. Waarschijnlijk zal ik dit liedje nog horen in mijn dromen vannacht ;-) Er werd ons een of ander dansje geleerd, welke nog terug zou komen door deze dag heen, zijn ze zeker vergeten ;)
Iedereen kreeg ook een mooie das ter herinnering.
Door een toneelgroep werd de voorstelling geopend, de legende van Reginald en Walram van Valkenburg verteld. Was wel geinig.

Om 11.30 uur begon de dag dan eindelijk echt. We mochten ons melden op speelveld 1, dat was voor ons - groep rood - de kasteelruïne. Hier waren allemaal spellen uitgezet die de kinderen dan konden doen verspreid over het gehele terrein. Alleen jammer dat bij het spel dat de kinderen graag wilden doen - iemand aan de schandpaal zetten en gooien met sponsen gevuld met water - continue bezet was en vele wachtende voor zich had.

Maar zoals je kunt zien op de foto, hebben we ons goed kunnen amuseren met de andere spellen.
En ondanks het slechte begin van de dag - regen - hebben we heel mooi weer gehad.

Rond half 1 zouden we een lunch krijgen. Het was alleen niet echt duidelijk waar dat nou zou zijn. Na veel vijven en zessen was dan eindelijk de plek bekend waar de lunch - een broodje, krentenbol, pakje drinken, boter en jam of zakje vruchtenhagel en een appel - werd geserveerd. Wat waren wij blij dat we voor alle kids en onszelf gisteravond nog lunchpakketjes gesmeerd hadden. Hier had ik dus ECHT niet de hele dag op verder gekund.

Na de lunch mochten we ons melden op speelveld 2, bij de rolschaatsbaan. Hier waren 2 velden waarop allerlei spellen stonden opgesteld waaronder een stormbaan wat iedereen toch wel heel erg leuk vond ;-)
Het tweede stuk was wat minder, 3 spellen voor zeker 10 groepen, je moest erg lang wachten voordat je aan een spel kon meedoen. Dat vond ik op zich wel jammer. Ook het feit dat we toch ergens sleutels hadden moeten krijgen........ hoe krijgen we anders die schatkist open!!!!!!



Ons 3e en laatste speelveld bevond zich in het centrum van Valkenburg. Daar mochten we een aantal vossen gaan zoeken en tevens een woord welke verstopt was in diverse etalages in de vorm van een voetafdruk met letter. Het woord hadden we al vrij snel, de vossen duurde wat langer.
Hier kwamen we ook de scouts tegen die dit hele weekend blijven en pas morgenavond thuis komen. Sanne is hier ook bij van de partij, ondanks dat ze geen scoutinglid meer is mocht ze toch mee en volgens mij amuseerd ze zich prima. De scouts hadden een ietwat sportiever programma, zoals abseilen, klimmen, rodelen etc.

Op het einde van de dag waar we ons woord en de afstreeplijst van de vossen konden inleveren bij de kiosk stonden er opeens een heleboel welpen voor een van de klimmuren. Mag ik ook vraagt Lisa, natuurlijk mag dat en daar ging mijn muts, hoog de klimmuur in. Ze vond het wel eng, maar ook heel gaaf ;-)



Volgens de lijst die we via de mail gekregen hadden zou de afsluiting weer verzorgd worden door dezelfde toneelgroep als vanochtend. Er stond alleen weer zo'n zot in een verkleedkostuum op het podium, het irritante liedje weer ;-) en een massale sleutelaanname aangezien bijna geen van de groepen ooit de sleutels hadden gekregen die ze moesten krijgen. Voor de kinderen nog een lolly en that's it. Een beetje een anti-climax eigenlijk. Had hier toch iets meer van verwacht.
Maar goed, we hebben een leuke inspannende dag gehad, met mooi weer en een lekker ijsje ;-)
Weer met de trein terug naar station de Kissel ware het niet dat de trein niet verder reed als Heerlen Station. Iets met de wissels??? Er zouden bussen klaar staan, maar waar????
Uiteindelijk maar een gewone bus gezocht om zo toch nog op tijd bij het HK aan te komen, want we hadden natuurlijk alle ouders al laten weten dat we eerder op het HK aanwezig zouden zijn als gepland ;-) haha

Zo, ga nu mijn bedje opzoeken, mijn beentjes laten rusten ;-)
Dat krijg je als je al wat ouder wordt en met dat slenteren door Valkenburg. Ben benieuwd hoe Sanne het heeft gehad, die komt pas morgenavond thuis.

gipsloos ;-)

Eindelijk dan, na 4 warme, jeukerige weken mocht vandaag dan eindelijk het gips van Lisa's arm. Om 14.20 uur moesten we bij de chirurg zijn, maar voordat we daar terecht konden moesten we langs bij de gipskamer. Daar werd met een soort cirkelzaagje het gips van Lisa's arm gepeld. Ik dacht dat doen ze wel even, maar het koste toch wat meer tijd om het van haar arm af te krijgen. Doordat ze natuurlijk had gezweet onder het gips was het kousje aan haar arm vast gaan zitten. Niet zo prettig!!
Maar goed ondanks dat was het gips er toch snel af. Nog even een fris doekje erover heen, want 4 weken geen water op die arm, nou dat ruik je wel ;-)

Snel door naar de chirurg. Het was allemaal wat uitgelopen maar we mochten dan uiteindelijk naar de behandelkamer. Daar kregen we niet de "eigen" chirurg maar een vrouwelijke arts die het allemaal niet vertrouwde omdat Lisa toch nog klaagde over pijn als de testjes met haar arm werden gedaan. Terug naar röntgen om foto's te maken. Het zal toch niet waar zijn dat ze nog een keer gips moet, maar gelukkig het was niet nodig. Nu wel "onze" dokter en die was zeer tevreden. Er was nog een klein stukje te zien, maar het was zeer tot tevredenheid geheeld. En als therapie........zwemmen, zwemmen, zwemmen. Nou dat komt wel goed denk ik aangezien de vakantie bijna voor de deur staat ;-)

Het strekken en buigen is nog pijnlijk, maar dat weerhield er Lisa niet van om bij haar vriendinnetje te logeren. Morgen heeft ze vrij van school en aangezien het vriendinnetje volgende week voor 4 jaar naar China vertrekt ..........

Foto's volgen want uiteraard als scrappende moeder heb ik ook dit traject weer vastgelegd!!

Update Gebroken arm

Gisteren mocht Lisa terug naar het ziekenhuis om weer opnieuw foto's te maken van haar arm. Daarna mocht ze bij de chirurg op bezoek die deze foto's zou bekijken. Waar we in eerste instantie bang voor waren dat de breuk over de groeischijf liep is gelukkig niet van toepassing. Hij lijkt er precies langs te lopen. Volgens de chirurg was het een "mooie" breuk, in zoverre dat je een breuk mooi kunt noemen natuurlijk. Hij was namelijk oncompleet, dus niet door. Normaal schijnt zo'n breuk recht te lopen maar bij Lisa loopt hij schuin naar beneden. Was wel mooi om te zien. Alhoewel ik een groeischijf al aanzag voor een breuk ;-) Ach, heb er ook helemaal geen verstand van ;-)
Maar doordat de breuk schuin loopt bleef alles mooi op z'n plaats zitten en kon niets verschuiven. Dus een voorspoedig herstel zou hierdoor niet in het gedrang komen.
Door naar de gipskamer waar deze keer het definitieve gips om komt die tot 16 juli mag blijven zitten. Gelukkig is ze dan voor de grote vakantie van haar balast af.
Toch wel een beetje eng vond Lisa het verwijderen van het gips om de spalk. Met het afhalen van het gips piepte ze heel even, maar voor de rest heeft onze grote meid geen kik gegeven. Ze koos voor paars gips, nee geen oranje. Was er trouwens ook niet meer maar ze had geen zin om met oranje gips te lopen als dadelijk blijkt dat Nederland eruit vliegt ;) Goed argument natuurlijk HAHA
Uiteraard als scrappende moeder neem je je foto toestel mee. Alles, ook de niet zo leuke dingen moeten vastgelegd worden!! Ik werd al voor gek verklaard thuis, maar Lisa had er geen bezwaar tegen ;-) Kent haar moeder al een beetje HAHA.



Nadat het gips erop zat en moest uitharden zijn we nog even stiekem bij opa langs geweest die ook weer een paar daagjes mocht logeren in het ziekenhuis. Gelukkig is hij nu weer thuis.
Erop schrijven mocht opa nog niet, want het gips was nog niet uitgehard, maar die kans krijgt hij nog wel ;-)
Ondertussen zijn er al flink wat handtekeningen op Lisa's gipspootje geschreven en daar zullen er vast nog wel wat bijkomen.

En ja, dan is het heel warm vandaag, zwembadje staat op (het kleintje wel te verstaan) en dan wil je toch even natte voeten halen. wat doe je dan??

Zo zie je maar waar plastic vuilniszakken goed voor zijn ;-)

Gebroken

2 weken geleden zei Lisa tijdens een EHBO-les op de scouting nog: "mam, zou best wel eens willen weten hoe dat aanvoelt een gebroken arm " Nou, weet wat je wenst!!!!
Vanmorgen tijdens een schooluitje naar de Botanische tuin sloeg het noodlot toe, tijdens een beetje dollen met haar vriendinnetje vielen ze beiden en kwam Lisa met haar elleboog op de grond terecht. Huilen uiteraard. Weer terug op school werd er toch even naar gekeken door een BHV-er en werd besloten om toch naar de Eerste Hulp te gaan. Fijn dat Tessa - de moeder van Lisa's vriendinnetje - haar bracht en de hele tijd bij haar gebleven is. Sanne was ook mee - ze was toch wel bezorgd om haar kleine zusje.

Heel vreemd dat ze mij nergens te pakken konden krijgen - had mijn mobiel toch echt aanstaan!!! - maar gelukkig kregen ze Peter wel aan de lijn en die regelde dat Lisa meteen doorkon op de eerste Hulp. Je hebt tenslotte zo'n wit pak aan en dan moet je daar natuurlijk ook gebruik van maken ;-)
Al met al heeft het toch dik 1.5 uur geduurd. Er werden eerst foto's gemaakt om vast te stellen of het wel een breuk betrof. Het was niet duidelijk te zien, dus ook een foto van de rechterarm (gelukkig is het haar linker!!) om beide armen met elkaar te vergelijken. En ja hoor, duidelijk een breuk in het elleboogbot (vraag me niet welke). Omdat de zwelling nog te groot was is er nog geen definitief gips om de arm gezet, maar is de arm gespalkt en daarom heen spalkgips geplaatst. Van bijna boven aan tot aan de hand ingegipst.



Een mitella om zodat de arm rust krijgt. Volgende week vrijdag mag ze terug naar de chirurg en dan wordt er nog een foto gemaakt om te kijken of de breuk niet doorloopt naar de groeischijf en dan wordt het definitieve gips geplaatst. Oranje wilde ze niet ;-) maar paars leek haar wel een mooi kleurtje.

Ondertussen was ik aan het werk. Niet lekker uiteraard, want je gedachten zijn continue bij Lisa, maar nadat ik haar aan de telefoon had gehad was ik al wat meer gerustgesteld. Het eerste wat ze zei was: "mam, ik wil nooit meer weten hoe een gebroken arm aanvoelt!!" Uiteindelijk kon ik een uurtje eerder naar huis. Peter kon gelukkig meteen naar huis nadat Lisa's arm verzorgd was.
Lisa zat met een pips gezichtje in de stoel, de pijnstillers waren duidelijk bijna uitgewerkt.
Nu ligt ze gelukkig te slapen, diverse kussens onder haar arm ter ondersteuning. Ze heeft pijn dat is wel duidelijk, maar onze spruit is niet daarna om daar continue over te klagen gelukkig. Ze is wel heel lacherig, bijwerking van de pijnstilling ;-)?? Wat zouden ze haar gegeven hebben daar op de EHBO HAHA.

Al met al zal ze hier hopelijk over 4 weken over kunnen lachen. En lekker op vakantie gaan zonder overbodige ballast aan haar arm.
Dus kijk goed uit met wat je je wenst!!!!

Communie Lisa 23 mei 2010

Afgelopen zondag met stralend weer deed Lisa onze jongste dochter haar 1e heilige communie. 's Morgens was het nog wat mistig, maar gelukkig scheen om een uur of 10 een stralend zonnetje die al die mooi gekleede communicantjes op weg bracht naar de Michaëlkerk in Landgraaf (Eikske) De communicantjes werden met een grote huifkar getrokken door 2 zwarte paarden onder begeleiding van de harmonie St. Michaël naar de kerk gebracht. Daar stond de pastoor al op ze te wachten.
De mis begon om 11.00 uur en was afgelopen om ca. 12.30 uur. Ik moet zeggen het was een mooie mis, de kinderen hebben heel veel zelf gedaan.

Het feest gaven wij in Heerlerheide, bij Hoeve Carisborg. Een leuk zaaltje om ons gezelschap te herbergen ;-) En wat boften we met het weer. Jammer dat dan het speeltuingebouwtje niet beschikbaar is, want dan hadden de kids het helemaal goed gehad, maar ze hadden mogelijkheden genoeg om te spelen. We hadden wat spelletjes e.d. meegenomen, sjoelbak etc. en ze hebben zich goed geamuseerd. Het koud buffet was weer perfect verzorgd en voor de meute kids hadden we frietjes en frikandel besteld bij de friture een paar deuren verderop.
De snoeptaart die "tante" Janine had gemaakt vond ook gretig aftrek ;-)
Een vat leeg en diverse lege flessen frisdrank en wijn later gingen de laatste gasten om ca. 21.00 uur naar huis. Nog even snel wat opruimen, wat al meekon in de auto erin gezet en de volgende lading zou de dag erna wel meekomen.
Lisa viel onderweg naar huis al in slaap. Ze heeft de dagen erna benut om al die cadeautjes te bekijken en uiteraard de Wii uit te proberen die ze van ons gekregen heeft. Spelen met het hamstertje wat ze gekregen heeft, geld tellen - ook heel belangrijk uiteraard ;-) - want ze spaart voor een televisie voor op haar kamertje.

De dag erna zijn nog wat naaste familieleden gekomen om de laatste restjes op te maken en nog even na te tafelen over het feest.
Dinsdag was gewoon weer school, maar omdat om 14.00 uur een dankmis werd gehouden in het kapelletje van Leenderhof mochten de communicantjes al om 12.00 uur naar huis.
De dankmis is eigenlijk een verkorte versie van de communiemis maar dan in de openlucht. Wat een geluk dat het die dag ook nog goed weer was ;-)

En nu is het dan toch afgelopen met de pret. Het gewone leven begint weer, alhoewel met Pinkpop op dit moment is het dit weekend ook niet gewoon ;-)

Een compilatie van de dagen en de gemaakte foto's voor het bedankje.


Een compilatie van de gemaakte foto's voor het bedankje


Een compilatie van de foto's genomen tijdens de dag zelf


Een compilatie van de dankmis op 25 mei jl.

Wohoooooooo!!

De klas van Lisa (onze jongste) heeft de klassenstrijd gewonnen bij de Efteling en dat houdt in dat ze met de hele klas een geheel verzorgde trip krijgen naar dit leuke pretpark.
Roodkapje kwam het nieuws gisteren in de klas vertellen en Lisa was door het dolle heen. Ze hadden nooit kunnen denken dat zij dit zouden winnen!!


Dit is de foto die ik van internet heb geplukt bij het Limburgs Dagblad. Lisa staat links bovenaan (bijna naast de meester).

Meester Harm is zo vriendelijk geweest om de diverse links naar de uitzendingen en de foto's op de schoolsite te plaatsen. Dus neem eens een kijken of leg je oor te luiteren !!

Limburgse Kampioenschappen 2010

Ik wilde jullie dit niet onthouden......
Sanne heeft afgelopen zondag gedanst bij de Limburgse Kampioenschappen Jazz Dance met haar groep van PHdes Landgraaf. Ze zijn 5e geworden uit een groep van 9 deelnemende groepen.
Harstikke goed toch!!!
Ze was wel wat teleurgesteld dat ze geen medailles gewonnen hadden maar dit was een goede oefening voor de voorrondes van het Nederlands Kampioenschap a.s. zaterdag in Sittard.

Sanne is in de tweede rij het middelste meisje

Lisa's verjaardagsfeestje

Een druk weekend voor de boeg. Onze Lisa wordt zondag a.s. 8 jaar en vandaag zijn we al begonnen.
Het kinderfeestje!
Ik ga regelmatig ergens een bloemstuk maken en Lisa vindt dit ook altijd erg leuk. Zij wilde dit ook wel eens doen. Ik heb dus geïnformeerd en de interesse was er om een kinderfeestje te organiseren. Zo gezegd zo gedaan.
Om 13.30 uur stond de bel roodgloeiend en druppelden de genodigden naar binnen, 2 jongens en 4 meisjes, met die twee van mij erbij dus samen 8 personen.

De taart werd gegeten op de locatie waar het kinderfeestje werd gegeven, tevens werden daar de cadeautjes uitgepakt. Gek hé dat mijn dochter veel knutselspulletjes krijgt ;-)
Nog even wat drinken en het feest kan beginnen. Ze krijgen allemaal een stenen kandelaar waarop een rond oaseblokje wordt bevestigd. Rondom mogen ze met Hydera het groen wegwerken en bovenop mogen ze vullen met roosjes in allerlei kleuren. Verder nog versieren met veertjes, takjes en pareltjes, zo waren ze wel even zoet. Zelfs geen tijd om even een snoepje te pakken HAHA.
Ze vonden het in ieder geval allemaal even leuk, zelfs de jongens. Om ca. 16.30 uur kwam Peter met de frietjes en de snacks en daarna iedereen weer veilig en wel naar huis gebracht. In twee keer aangezien we maar een auto hebben ;-)

Zondag is het grote feest met de familie, morgen komen nog vrienden, nichtje etc en dan maandag nog uitdelen op school en dan is het weer voorbij voor een jaar!!!

Hier een kleine impressie van deze middag: