Update Gebroken arm

Gisteren mocht Lisa terug naar het ziekenhuis om weer opnieuw foto's te maken van haar arm. Daarna mocht ze bij de chirurg op bezoek die deze foto's zou bekijken. Waar we in eerste instantie bang voor waren dat de breuk over de groeischijf liep is gelukkig niet van toepassing. Hij lijkt er precies langs te lopen. Volgens de chirurg was het een "mooie" breuk, in zoverre dat je een breuk mooi kunt noemen natuurlijk. Hij was namelijk oncompleet, dus niet door. Normaal schijnt zo'n breuk recht te lopen maar bij Lisa loopt hij schuin naar beneden. Was wel mooi om te zien. Alhoewel ik een groeischijf al aanzag voor een breuk ;-) Ach, heb er ook helemaal geen verstand van ;-)
Maar doordat de breuk schuin loopt bleef alles mooi op z'n plaats zitten en kon niets verschuiven. Dus een voorspoedig herstel zou hierdoor niet in het gedrang komen.
Door naar de gipskamer waar deze keer het definitieve gips om komt die tot 16 juli mag blijven zitten. Gelukkig is ze dan voor de grote vakantie van haar balast af.
Toch wel een beetje eng vond Lisa het verwijderen van het gips om de spalk. Met het afhalen van het gips piepte ze heel even, maar voor de rest heeft onze grote meid geen kik gegeven. Ze koos voor paars gips, nee geen oranje. Was er trouwens ook niet meer maar ze had geen zin om met oranje gips te lopen als dadelijk blijkt dat Nederland eruit vliegt ;) Goed argument natuurlijk HAHA
Uiteraard als scrappende moeder neem je je foto toestel mee. Alles, ook de niet zo leuke dingen moeten vastgelegd worden!! Ik werd al voor gek verklaard thuis, maar Lisa had er geen bezwaar tegen ;-) Kent haar moeder al een beetje HAHA.



Nadat het gips erop zat en moest uitharden zijn we nog even stiekem bij opa langs geweest die ook weer een paar daagjes mocht logeren in het ziekenhuis. Gelukkig is hij nu weer thuis.
Erop schrijven mocht opa nog niet, want het gips was nog niet uitgehard, maar die kans krijgt hij nog wel ;-)
Ondertussen zijn er al flink wat handtekeningen op Lisa's gipspootje geschreven en daar zullen er vast nog wel wat bijkomen.

En ja, dan is het heel warm vandaag, zwembadje staat op (het kleintje wel te verstaan) en dan wil je toch even natte voeten halen. wat doe je dan??

Zo zie je maar waar plastic vuilniszakken goed voor zijn ;-)

Gebroken

2 weken geleden zei Lisa tijdens een EHBO-les op de scouting nog: "mam, zou best wel eens willen weten hoe dat aanvoelt een gebroken arm " Nou, weet wat je wenst!!!!
Vanmorgen tijdens een schooluitje naar de Botanische tuin sloeg het noodlot toe, tijdens een beetje dollen met haar vriendinnetje vielen ze beiden en kwam Lisa met haar elleboog op de grond terecht. Huilen uiteraard. Weer terug op school werd er toch even naar gekeken door een BHV-er en werd besloten om toch naar de Eerste Hulp te gaan. Fijn dat Tessa - de moeder van Lisa's vriendinnetje - haar bracht en de hele tijd bij haar gebleven is. Sanne was ook mee - ze was toch wel bezorgd om haar kleine zusje.

Heel vreemd dat ze mij nergens te pakken konden krijgen - had mijn mobiel toch echt aanstaan!!! - maar gelukkig kregen ze Peter wel aan de lijn en die regelde dat Lisa meteen doorkon op de eerste Hulp. Je hebt tenslotte zo'n wit pak aan en dan moet je daar natuurlijk ook gebruik van maken ;-)
Al met al heeft het toch dik 1.5 uur geduurd. Er werden eerst foto's gemaakt om vast te stellen of het wel een breuk betrof. Het was niet duidelijk te zien, dus ook een foto van de rechterarm (gelukkig is het haar linker!!) om beide armen met elkaar te vergelijken. En ja hoor, duidelijk een breuk in het elleboogbot (vraag me niet welke). Omdat de zwelling nog te groot was is er nog geen definitief gips om de arm gezet, maar is de arm gespalkt en daarom heen spalkgips geplaatst. Van bijna boven aan tot aan de hand ingegipst.



Een mitella om zodat de arm rust krijgt. Volgende week vrijdag mag ze terug naar de chirurg en dan wordt er nog een foto gemaakt om te kijken of de breuk niet doorloopt naar de groeischijf en dan wordt het definitieve gips geplaatst. Oranje wilde ze niet ;-) maar paars leek haar wel een mooi kleurtje.

Ondertussen was ik aan het werk. Niet lekker uiteraard, want je gedachten zijn continue bij Lisa, maar nadat ik haar aan de telefoon had gehad was ik al wat meer gerustgesteld. Het eerste wat ze zei was: "mam, ik wil nooit meer weten hoe een gebroken arm aanvoelt!!" Uiteindelijk kon ik een uurtje eerder naar huis. Peter kon gelukkig meteen naar huis nadat Lisa's arm verzorgd was.
Lisa zat met een pips gezichtje in de stoel, de pijnstillers waren duidelijk bijna uitgewerkt.
Nu ligt ze gelukkig te slapen, diverse kussens onder haar arm ter ondersteuning. Ze heeft pijn dat is wel duidelijk, maar onze spruit is niet daarna om daar continue over te klagen gelukkig. Ze is wel heel lacherig, bijwerking van de pijnstilling ;-)?? Wat zouden ze haar gegeven hebben daar op de EHBO HAHA.

Al met al zal ze hier hopelijk over 4 weken over kunnen lachen. En lekker op vakantie gaan zonder overbodige ballast aan haar arm.
Dus kijk goed uit met wat je je wenst!!!!