Ik loop al een tijdje een beetje wazig voor me uit te kijken, letterlijk bedoel ik dan. Ik zie met mijn linkeroog met bril evenveel als ik dat zie zonder bril. Erg vervelend, omdat je continue tegen een waas aan bent 't kijken, je krijgt er flinke hoofdpijn van omdat je rechteroog harder moet werken om het allemaal bij te trekken.
Maar goed, omdat onze oudste dochter ook aan de bril moest, heb ik meteen mijn klacht aan de assistent uitgelegd en gevraagd voor een afspraak. Die was dus vanmorgen.
Na een aantal testjes mocht ik me melden bij de oogarts herself. Ook zij keek weer naar mijn ogen en scheen met zo'n o zo irritant lichtje in mijn ogen. Echt goed verdragen kon ik dat niet. Maar het kwam er uiteindelijk op neer dat ik met mijn linkeroog nog maar voor 15% zie en ondanks dat ik nog veel te jong ben - ben vorige maand 40 geworden - behoor ik tot de 2% die op die leeftijd de oogziekte STAAR hebben. Mijn rechteroog is in principe nog goed, maar ook daar begint de staar al.
De enige optie is een operatie, ze maken dan een kleine incisie (sneetje) in mijn oog en verpulveren dan mijn troebele lens. Deze wordt er dan uitgezogen en de nieuwe lens wordt dan weer geplaatst. Al met al zou dit misschien een half uurtje in beslag nemen. Eerlijk gezegd ik ben doodsbenauwd. Ondanks de vele succesvolle operaties op dit gebied, zit aan alles een risico. Het zijn wel mijn ogen en daar heb ik er maar 2van!!!
Maar zo doorgaan kan ook niet. Op 15 december a.s. ga ik onder het mes en hopelijk zie ik daarna de wereld weer wat helderder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten