donderdag 21 mei 2009

Geen herrie meer in de tuin, de rust is wedergekeerd :)

We hebben een nestje pimpelmeesjes in de tuin gehad. Ik geloof tenminste dat het pimpelmeesjes waren, weet niet zo goed hoe dat met de kleurtjes van die beestjes zit :) zou net zo goed een koolmeesje kunnen zijn geweest. Maar goed, we hadden dus een nestje in een van de vele vogelhuisjes die onze tuin rijk is. Wat is dat harstikke leuk om te zien. In het begin zagen we alleen het mannetje rond vliegen, het vrouwtje van eten voorzien en opeens waren het twee van die rappe vogeltjes die rondvlogen. En zo te horen aan het gepiep waren de jongen uitgekomen. In het begin zagen we papa en mama mees nog met een kleine hoeveelheid wormpjes in hun bek, maar nadat de jonge vogeltjes ouder werden werd de hoeveelheid eten in pa en ma's bekjes ook groter :)



Ik heb een poging ondernomen om deze razendsnelle vogeltjes op de gevoelige plaat vast te leggen. Volgens mij is dit wel gelukt :) Je wilt alleen niet weten hoelang ik hierover gedaan heb :) Tjonge wat zijn die beestje snel zeg. Natuurlijk heeft het dan ook nog te maken met de sluitertijd van je camera en digitaal klikt zowieso al wat langzamer maar het heeft toch een aantal leuke plaatjes opgeleverd.

En dan komt er een tijd dat de jongen oud genoeg zijn om uit te vliegen. Het was een kabaal van jewelste in het huisje. En vooral als papa en mama in de buurt waren leken ze wel een soort van antenne te hebben en werd het lawaai alleen maar erger. Ik kon me de hele dialoog al voorstellen: "nee nou ben ik aan de beurt. Jij hebt net al gehad"
En opeens was de herrie weg.
We zaten te eten en opeens zegt Peter, de vogeltjes zijn uitgevlogen. Daar vlogen ze weg. Op eentje na. Die had schijnbaar nog niet de moed gevonden om te vliegen. Hij nam steeds een aanloopje en vladderde dat een halve meter van de grond om dan weer te landen. Hij werd gecoached door moeders of vaders vanaf de schutting, maar het heeft zeker een uur geduurd voordat hij alle moed bij elkaar verzameld had om te vliegen. Dat gaf mij natuurlijk ruimschoots de tijd om de camera te pakken en wat foto's te schieten. Deze bleef tenminste fatsoenlijk zitten :) HAHAHA



En nu zijn ze dus weg. Ik mis het wel hoor dat gekwetter in dat huisje. 't Is maar goed dat we een voilliere hebben waar momenteel een nestje jongen in zit. Hopelijk redden ze het net zo goed als de pimpelmeesjes gedaan hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten