zondag 10 april 2011

Op de foto met......

Natasja Froger!!!!!



Vandaag waren wij als harmonie gevraagd om een muzikale noot te brengen bij de opnames van het programma : "welkom thuis" gepresenteerd door natasja Froger.
Het huis in kwestie dat opgeknapt werd was van de zoon van de café houder waar onze harmonie repetitie heeft.
Dat televisie opnames veel tijd in beslag nemen hebben we vandaag wel gemerkt. We wereden om 16.30 uur verwacht terwijl we pas tegen 18.30 onze opkomst hadden. Wachten, wachten, wachten.... gelukkig was het zonnig en warm weer ;-)
Het programma begint begin mei met uitzenden en als we misschien 3 seconden in beeld zijn zal het veel zijn hihi. En daarvoor wacht je dan de hele dag. haha. Blij dat ik ergens achteraan stond!
In welke aflevering we zitten...geen flauw idee, het wordt in ieder geval via RTL4 uitgezonden.



zaterdag 25 december 2010

Fijne feestdagen



Via deze weg willen wij iedereen die wij eventueel vergeten zijn een kaartje te sturen of persoonlijk fijne feestdagen te wensen een hele fijne kerst toewensen, met ietsjes minder sneeuw als het kan ;-) en voor volgende week een hele fijne jaarwisseling

Peter, Jolanda, Sanne en Lisa


vrijdag 17 december 2010

Ik heb weer zicht ;-)

Afgelopen woensdag was het dan zover, mijn staaroperatie. Toch wel ietsiepietsie nerveus (hoezo ietsiepietsie.....) gingen we op weg naar het Ziekenhuis te Brunssum waar ik me om 13.10 uur mocht melden op de dagbehandeling.
Gelukkig een bekend gezicht dat ons daar op stond te wachten, de vrouw van een collega van Peter en dat scheelt toch wel ;-)

Het was allemaal wat verlaat en er zaten nog meer mensen te wachten tot ze geholpen zouden worden. Ik voelde me erg jong zo tussen al die 70 en 80 jarige mensen haha.
Eindelijk mocht ik dan in de "stoel" en werd ik voor de 1e keer gedruppeld met 3 verschillende soorten druppels. Ik mocht meteen blijven liggen want ik zou nog 3x gedruppeld worden voordat ik uiteindelijk pas de ok op mocht.
Om 15.00 uur was het dan zover....EINDELIJK of toch liever niet??? Maar goed, ik werd al naar de anesthesie gereden waar ik weer gedruppeld zou worden maar dan met een verdovende vloeistof. Degene die me de anesthesie zou zetten kwam niet lang erna binnen en dat was een gemenerik (die prik bedoel ik ;) haha) godzamme die deed toch wel goed pijn. Er werd nml. een spuit door het oog heen gestoken om achter mijn oog de verdoving in werking te stellen. Pfft. Maar het werkte wel, na 5 minuten kon mijn oog geen kant meer op ;-)
Eerst even kijken of de vorige patiënt al door de klapdeuren vertrokken was en daar werd ik de o.k. opgeschoven. Net lopende band werk.
Het geinige is dat je doordat je maar plaatselijk verdoofd bent, je gewoon alles meekrijgt wat er om je heen gebeurt. Gelukkig heb ik van de operatie zelf helemaal niets meegekregen. Je ziet wel wat vage vormen, maar voelen deed ik niets. Moest zelfs goed opletten, want de arts had het ook wel eens tegen mij !!!
Na een half uur mocht ik weer naar de hal waar Peter op me zat te wachten, helemaal ingezwachteld. leek wel een piraat ;)
Na een slokje te drinken zijn we naar de auto gelopen om de kinderen op te halen die door mijn schoonzusje opgevangen waren vanuit school. Die schrokken op zich wel van mijn ingepakte oog. Zelfs de hond kwam niet naar me toe!!!

Gelukkig heb ik vrij weinig pijn gehad, eigenlijk helemaal niet. Zo rond 19.00 uur kon ik zelfs mijn geopereerde oog weer openen, niet dat ik wat zag door al dat verband heen!

's Morgens mocht het kapje met het verband er weer af. Ik was wel benieuwd hoe het allemaal uit zou zien, maar het was vrij normaal, alleen mijn pupil was nog steeds vergroot, en wat kleine veegjes bloed, maar voor de rest "oogde" mijn oog normaal. Kon ook eigenlijk meteen heel helder zien, maar bij het opzetten van de bril begon het te draaien haha.
Ik ben dan ook naar Pearl gegaan om te vragen om in een van mijn brillen een vensterglas te zetten, maar dat werkte ook voor geen meter.
Dan maar zonder bril, maar ook dat is niet ideaal, want veraf zie ik dan super maar van dicht bij is het hopeloos.
Momenteel heb ik toch maar weer mijn "oude" brilletje opgezet. Het gaat in ieder geval een stuk beter dan gisteren dat scheelt. Ik kan tenminste weer wat lezen op het beeldscherm zonder dat ik er met m'n neus bovenop moet gaan hangen ;-)

18 januari mag ik terug op controlle, momenteel ben ik druk aan de gang met druppelen, druppelen en druppelen en ben ik vandaag gewoon weer gaan werken. Gisteren had ik me voor de zekerheid toch maar ziek gemeld. You never know!!

Dadelijk mijn ooglapje weer voor, zodat ik me tenminste niet kan bezeren vannacht, ziet erg intelligent uit haha

maandag 29 november 2010

Update niet zo'n goed nieuws

Ten eerste wil ik via deze weg iedereen bedanken voor de lieve berichtjes via mijn blog en ook via Hyves (blog en hyves zijn gekoppeld ;-)), sms-jes, mailtjes en zelfs telefoontjes. Dit wordt heel erg gewaardeerd ;-)

Vandaag mocht ik terug naar het ziekenhuis. Er moest een lensmeting verricht worden en ik kreeg een gesprek met iemand van anesthesie. Dat gesprek stelde vrij weinig voor, kreeg een vragenlijst die ik moest doorlopen, of je ergens allergisch voor bent e.d. welke medicatie je gebruik en of je stil kunt blijven liggen ;-) Kan ik wel haha

De lensmeting had wat meer voeten in aarde. De "gewone" lensmeting kon bij mij niet uitgevoerd worden. De staar was al te dik hiervoor. Ik mocht naar een andere kamer gaan en daar zou een echo van mijn oog gemaakt worden. In plaats van op je buik tijdens een zwangerschap kreeg ik nou een zelfde soort gel in mijn oog gespoten. Eerst werd er gedruppeld om mijn oog een klein beetje te verdoven, daarna werd er een soort glazen kokertje in mijn oog geplaatst waarin de gel werd gespoten. Daarna werd met een echo-apparaat de echo gemaakt (en nee, ik ben niet zwanger haha), uiteraard aan beide ogen. Niet echt een pijnlijk iets maar wel een zeer vervelend iets. Het prikte behoorlijk. Heb er nu nog steeds een beetje last van.
Nu is het aftellen tot aan de 15e........

dinsdag 9 november 2010

Niet zo'n leuk nieuws

Wil het toch hier ook even kwijt. Heb vandaag niet zo'n leuk nieuws gekregen in het ziekenhuis.
Ik loop al een tijdje een beetje wazig voor me uit te kijken, letterlijk bedoel ik dan. Ik zie met mijn linkeroog met bril evenveel als ik dat zie zonder bril. Erg vervelend, omdat je continue tegen een waas aan bent 't kijken, je krijgt er flinke hoofdpijn van omdat je rechteroog harder moet werken om het allemaal bij te trekken.
Maar goed, omdat onze oudste dochter ook aan de bril moest, heb ik meteen mijn klacht aan de assistent uitgelegd en gevraagd voor een afspraak. Die was dus vanmorgen.
Na een aantal testjes mocht ik me melden bij de oogarts herself. Ook zij keek weer naar mijn ogen en scheen met zo'n o zo irritant lichtje in mijn ogen. Echt goed verdragen kon ik dat niet. Maar het kwam er uiteindelijk op neer dat ik met mijn linkeroog nog maar voor 15% zie en ondanks dat ik nog veel te jong ben - ben vorige maand 40 geworden - behoor ik tot de 2% die op die leeftijd de oogziekte STAAR hebben. Mijn rechteroog is in principe nog goed, maar ook daar begint de staar al.
De enige optie is een operatie, ze maken dan een kleine incisie (sneetje) in mijn oog en verpulveren dan mijn troebele lens. Deze wordt er dan uitgezogen en de nieuwe lens wordt dan weer geplaatst. Al met al zou dit misschien een half uurtje in beslag nemen. Eerlijk gezegd ik ben doodsbenauwd. Ondanks de vele succesvolle operaties op dit gebied, zit aan alles een risico. Het zijn wel mijn ogen en daar heb ik er maar 2van!!!
Maar zo doorgaan kan ook niet. Op 15 december a.s. ga ik onder het mes en hopelijk zie ik daarna de wereld weer wat helderder!



zaterdag 18 september 2010

Scoutifestatie 2010

Vanmorgen ging al vrij vroeg mijn wekker. Peter was al op, moest gaan werken ;-) en terwijl hij de hond ging uitlaten hoorde ik de regen tegen het rolluik slaan. Het zal toch niet waar zijn dat deze dag ook in het water gaat vallen!!!! Vorige week nml. hadden we familiedag van de Harmonie en ondanks dat het super gezellig was hebben we een bui gehad die van 's morgensvroeg tot 's middags geduurd heeft.

Maar goed, vandaag was de dag dat in Valkenburg in het bijzijn van heeeeeel veel scoutinggroepen gevierd werd dat Scouting Nederland de gezapige leefttijd van 100 heeft bereikt.
We zijn vanmorgen met de trein naar Valkenburg gereden. Hadden meer scouts in gedachten ;-) na station Valkenburg was de trein beduidend leger dan voorheen.
We mochten ons melden bij het Openlucht theater. Gelukkig had men bordjes geplaatst, ben niet zo'n ster in kaartlezen!!
Voordat de officiële opening plaatsvond stond er eerst een (carnavals)zot verkleed in een of ander kostum voor de menigte te dansen op "I like to move it move it", totdat alle groepen in het theater aanwezig waren. Waarschijnlijk zal ik dit liedje nog horen in mijn dromen vannacht ;-) Er werd ons een of ander dansje geleerd, welke nog terug zou komen door deze dag heen, zijn ze zeker vergeten ;)
Iedereen kreeg ook een mooie das ter herinnering.
Door een toneelgroep werd de voorstelling geopend, de legende van Reginald en Walram van Valkenburg verteld. Was wel geinig.

Om 11.30 uur begon de dag dan eindelijk echt. We mochten ons melden op speelveld 1, dat was voor ons - groep rood - de kasteelruïne. Hier waren allemaal spellen uitgezet die de kinderen dan konden doen verspreid over het gehele terrein. Alleen jammer dat bij het spel dat de kinderen graag wilden doen - iemand aan de schandpaal zetten en gooien met sponsen gevuld met water - continue bezet was en vele wachtende voor zich had.

Maar zoals je kunt zien op de foto, hebben we ons goed kunnen amuseren met de andere spellen.
En ondanks het slechte begin van de dag - regen - hebben we heel mooi weer gehad.

Rond half 1 zouden we een lunch krijgen. Het was alleen niet echt duidelijk waar dat nou zou zijn. Na veel vijven en zessen was dan eindelijk de plek bekend waar de lunch - een broodje, krentenbol, pakje drinken, boter en jam of zakje vruchtenhagel en een appel - werd geserveerd. Wat waren wij blij dat we voor alle kids en onszelf gisteravond nog lunchpakketjes gesmeerd hadden. Hier had ik dus ECHT niet de hele dag op verder gekund.

Na de lunch mochten we ons melden op speelveld 2, bij de rolschaatsbaan. Hier waren 2 velden waarop allerlei spellen stonden opgesteld waaronder een stormbaan wat iedereen toch wel heel erg leuk vond ;-)
Het tweede stuk was wat minder, 3 spellen voor zeker 10 groepen, je moest erg lang wachten voordat je aan een spel kon meedoen. Dat vond ik op zich wel jammer. Ook het feit dat we toch ergens sleutels hadden moeten krijgen........ hoe krijgen we anders die schatkist open!!!!!!



Ons 3e en laatste speelveld bevond zich in het centrum van Valkenburg. Daar mochten we een aantal vossen gaan zoeken en tevens een woord welke verstopt was in diverse etalages in de vorm van een voetafdruk met letter. Het woord hadden we al vrij snel, de vossen duurde wat langer.
Hier kwamen we ook de scouts tegen die dit hele weekend blijven en pas morgenavond thuis komen. Sanne is hier ook bij van de partij, ondanks dat ze geen scoutinglid meer is mocht ze toch mee en volgens mij amuseerd ze zich prima. De scouts hadden een ietwat sportiever programma, zoals abseilen, klimmen, rodelen etc.

Op het einde van de dag waar we ons woord en de afstreeplijst van de vossen konden inleveren bij de kiosk stonden er opeens een heleboel welpen voor een van de klimmuren. Mag ik ook vraagt Lisa, natuurlijk mag dat en daar ging mijn muts, hoog de klimmuur in. Ze vond het wel eng, maar ook heel gaaf ;-)



Volgens de lijst die we via de mail gekregen hadden zou de afsluiting weer verzorgd worden door dezelfde toneelgroep als vanochtend. Er stond alleen weer zo'n zot in een verkleedkostuum op het podium, het irritante liedje weer ;-) en een massale sleutelaanname aangezien bijna geen van de groepen ooit de sleutels hadden gekregen die ze moesten krijgen. Voor de kinderen nog een lolly en that's it. Een beetje een anti-climax eigenlijk. Had hier toch iets meer van verwacht.
Maar goed, we hebben een leuke inspannende dag gehad, met mooi weer en een lekker ijsje ;-)
Weer met de trein terug naar station de Kissel ware het niet dat de trein niet verder reed als Heerlen Station. Iets met de wissels??? Er zouden bussen klaar staan, maar waar????
Uiteindelijk maar een gewone bus gezocht om zo toch nog op tijd bij het HK aan te komen, want we hadden natuurlijk alle ouders al laten weten dat we eerder op het HK aanwezig zouden zijn als gepland ;-) haha

Zo, ga nu mijn bedje opzoeken, mijn beentjes laten rusten ;-)
Dat krijg je als je al wat ouder wordt en met dat slenteren door Valkenburg. Ben benieuwd hoe Sanne het heeft gehad, die komt pas morgenavond thuis.

donderdag 15 juli 2010

gipsloos ;-)

Eindelijk dan, na 4 warme, jeukerige weken mocht vandaag dan eindelijk het gips van Lisa's arm. Om 14.20 uur moesten we bij de chirurg zijn, maar voordat we daar terecht konden moesten we langs bij de gipskamer. Daar werd met een soort cirkelzaagje het gips van Lisa's arm gepeld. Ik dacht dat doen ze wel even, maar het koste toch wat meer tijd om het van haar arm af te krijgen. Doordat ze natuurlijk had gezweet onder het gips was het kousje aan haar arm vast gaan zitten. Niet zo prettig!!
Maar goed ondanks dat was het gips er toch snel af. Nog even een fris doekje erover heen, want 4 weken geen water op die arm, nou dat ruik je wel ;-)

Snel door naar de chirurg. Het was allemaal wat uitgelopen maar we mochten dan uiteindelijk naar de behandelkamer. Daar kregen we niet de "eigen" chirurg maar een vrouwelijke arts die het allemaal niet vertrouwde omdat Lisa toch nog klaagde over pijn als de testjes met haar arm werden gedaan. Terug naar röntgen om foto's te maken. Het zal toch niet waar zijn dat ze nog een keer gips moet, maar gelukkig het was niet nodig. Nu wel "onze" dokter en die was zeer tevreden. Er was nog een klein stukje te zien, maar het was zeer tot tevredenheid geheeld. En als therapie........zwemmen, zwemmen, zwemmen. Nou dat komt wel goed denk ik aangezien de vakantie bijna voor de deur staat ;-)

Het strekken en buigen is nog pijnlijk, maar dat weerhield er Lisa niet van om bij haar vriendinnetje te logeren. Morgen heeft ze vrij van school en aangezien het vriendinnetje volgende week voor 4 jaar naar China vertrekt ..........

Foto's volgen want uiteraard als scrappende moeder heb ik ook dit traject weer vastgelegd!!