Afgelopen woensdag was het dan zover, mijn staaroperatie. Toch wel ietsiepietsie nerveus (hoezo ietsiepietsie.....) gingen we op weg naar het Ziekenhuis te Brunssum waar ik me om 13.10 uur mocht melden op de dagbehandeling.
Gelukkig een bekend gezicht dat ons daar op stond te wachten, de vrouw van een collega van Peter en dat scheelt toch wel ;-)
Het was allemaal wat verlaat en er zaten nog meer mensen te wachten tot ze geholpen zouden worden. Ik voelde me erg jong zo tussen al die 70 en 80 jarige mensen haha.
Eindelijk mocht ik dan in de "stoel" en werd ik voor de 1e keer gedruppeld met 3 verschillende soorten druppels. Ik mocht meteen blijven liggen want ik zou nog 3x gedruppeld worden voordat ik uiteindelijk pas de ok op mocht.
Om 15.00 uur was het dan zover....EINDELIJK of toch liever niet??? Maar goed, ik werd al naar de anesthesie gereden waar ik weer gedruppeld zou worden maar dan met een verdovende vloeistof. Degene die me de anesthesie zou zetten kwam niet lang erna binnen en dat was een gemenerik (die prik bedoel ik ;) haha) godzamme die deed toch wel goed pijn. Er werd nml. een spuit door het oog heen gestoken om achter mijn oog de verdoving in werking te stellen. Pfft. Maar het werkte wel, na 5 minuten kon mijn oog geen kant meer op ;-)
Eerst even kijken of de vorige patiënt al door de klapdeuren vertrokken was en daar werd ik de o.k. opgeschoven. Net lopende band werk.
Het geinige is dat je doordat je maar plaatselijk verdoofd bent, je gewoon alles meekrijgt wat er om je heen gebeurt. Gelukkig heb ik van de operatie zelf helemaal niets meegekregen. Je ziet wel wat vage vormen, maar voelen deed ik niets. Moest zelfs goed opletten, want de arts had het ook wel eens tegen mij !!!
Na een half uur mocht ik weer naar de hal waar Peter op me zat te wachten, helemaal ingezwachteld. leek wel een piraat ;)
Na een slokje te drinken zijn we naar de auto gelopen om de kinderen op te halen die door mijn schoonzusje opgevangen waren vanuit school. Die schrokken op zich wel van mijn ingepakte oog. Zelfs de hond kwam niet naar me toe!!!
Gelukkig heb ik vrij weinig pijn gehad, eigenlijk helemaal niet. Zo rond 19.00 uur kon ik zelfs mijn geopereerde oog weer openen, niet dat ik wat zag door al dat verband heen!
's Morgens mocht het kapje met het verband er weer af. Ik was wel benieuwd hoe het allemaal uit zou zien, maar het was vrij normaal, alleen mijn pupil was nog steeds vergroot, en wat kleine veegjes bloed, maar voor de rest "oogde" mijn oog normaal. Kon ook eigenlijk meteen heel helder zien, maar bij het opzetten van de bril begon het te draaien haha.
Ik ben dan ook naar Pearl gegaan om te vragen om in een van mijn brillen een vensterglas te zetten, maar dat werkte ook voor geen meter.
Dan maar zonder bril, maar ook dat is niet ideaal, want veraf zie ik dan super maar van dicht bij is het hopeloos.
Momenteel heb ik toch maar weer mijn "oude" brilletje opgezet. Het gaat in ieder geval een stuk beter dan gisteren dat scheelt. Ik kan tenminste weer wat lezen op het beeldscherm zonder dat ik er met m'n neus bovenop moet gaan hangen ;-)
18 januari mag ik terug op controlle, momenteel ben ik druk aan de gang met druppelen, druppelen en druppelen en ben ik vandaag gewoon weer gaan werken. Gisteren had ik me voor de zekerheid toch maar ziek gemeld. You never know!!
Dadelijk mijn ooglapje weer voor, zodat ik me tenminste niet kan bezeren vannacht, ziet erg intelligent uit haha
